Absurd teatrın əsas simalarından Semyuel Bekket‘in “Molloy” romanından seçmələr…
***
“Və əgər bir gün mən öz həyatımda bir məna axtarmağa başlasam, heç bilmək olmaz bu həyatın ilk növbədə hansı tərəfini qazacağam, təkcə bir uşaq doğmuş bu zavallı qəhbə tərəfini, yoxsa insan və ya heyvan cinsindən olduğu bilinməyən mənim öz tərəfimi.”
“Kimlərsə elə bu saat başını əlləri arasında tutaraq dərin düşüncələrə dalıb. Onların arasında heç özünü mənim yerimdə təsəvvür edəcək heç olmasa bircə nəfər varmı ki, mənim bu saat nə çəkdiyimi başa düşsün, nə qədər böyük gərginlik içərisində olduğumu gözlərinin qabağına gətirə bilsin. Bəlkə də vardır. Hə, mən var gücümlə aldadıcı dərinliklərə can atırdım, guya bu dərinliklər mənə ruhən sakitlik verəcəkdi, mən oraya, heç bir şeyimlə risk etmədiyimi bilərək, canımda yığılıb qalmış bütün ağrı-acılarımla can atırdım.”
“Həyatı yaxından öyrəndikcə əxlaqi qaydalara əməl edərək yaşamağın getdikcə daha da çətinləşdiyini, digər yandan da belə məhdudlaşdırılmış çərçivələrdə onların icra edilməsinin mümkünsüzlüyünü dərk edirsən.”
“Ola bilər nə vaxtsa elə bir gün yetişəcək, mən çəkinmədən sizə bu günki həyatım haqqında danışacam. Onda aydın olacaq, nə vaxtsa uzun zaman əvvəl, mənə elə gəlirdi mən yaşayıram, amma əslində mən sadəcə mövcud idim. Bu yaşamaq deyildi. Onda bəlkə mən sizə bu çürüyən canımı ən gizlin dərinliklərinə qədər yandıran mahiyyətsiz, arasıkəsilməz ehtiraslarım haqqında da danışaram. Və onda bütün bu mövcud olanlar haqqında tamamilə biliksizliyini dərk etdiyim beynimdə qopan harayı müşahidə edirsən. Bu haray həmişə eyni cür olur, bütün şiddətliliyi və aşkarlığı ilə birlikdə. Elə isə gəlin ürəkdən bir haray çəkək. Bəli indi və burada haray çəkək, sonra bəlkə daha bir dəfə, sonra ola bilsin sonuncu dəfə yenə.”
“Təqib olunmamışdan əvvəl gizlənmək – başından bəri bu fikir mənə ağıllı görünüb.”
“Ancaq öz qınında yaşasan belə həyata qarşı etinasız qalmamalısan, daima özünə suallar verməlisən, məsəlçün: Mən hələ də mövcudammı yoxsa yox? Mövcudluğum sona çatıbmı, çatıbsa nə vaxtdan çatıb? Yox əgər hələ də yaşamaqdayamsa onda bu nə vaxta qədər davam edəcək? Sualları kəsmək olmaz, hər qəbildən olan suallarıla özünü yormaq lazımdır, təki həyat adlanan yuxugörməylə səni birləşdirən bağların qopmasın. Mənə gəlincə, mən cavablamaq üçün yox, sadəcə özümü dinləmək üçün böyük həvəslə özümə dalbadal suallar verirdim.”
“Nə qədər maraqsız olsa da daim bir şeyləri təkrar etməli olursan. Əlindən bir şey gəlməz, həyat təkrarlar üzərində qurulub, bir tərəfdən ölüm özü də təkrardır. Təkrarçılığa əsla təəccüblənməmişəm.”
“Nədənsə ovçu təbiətcə duyğusal və mərhəmətli olur. Bu çoxlu qan tökməklə əlaqədar ola bilər.”
***
Fotosintez 